دلم هوس کند از مدحت یکی سردار

دو دست عشق به مدحش کند ز طبع مهار

شمارم ازو صفاتش یگان یگان گویم

به عقل ناقص و فهم قصیر و طبع فتار

اگر چه منقبتش ا ظهر من ا لشمس است

نعات وی شده مشهور بین خرد و کبار

و لیک فیض وصافش چو بوی مشک و عبیر

زیاد گردد چندانکه می کنی تکرار

شهی که صولت حیدر ز جبهه ات ظاهر

نمود هیبت اژدر ز نعره ات اظهار

توئی که اسم تو مرسوم در حجاز و هوازن

توئی که نام تو معروف در بلاد و دیار

نهنگ بحر بلائی و ببر دشت غزائی

بطل کشی و مبارز فکن هژبر آثار

دم مصاف یلان از نشست و شصت تو

گراز وش تنه بر هم زند دود بقطار

فراز نعره ات ار بگذرد ز دشت و جبل

فغان ز دیو و دد ید نوا ز کوه و مغار

توئی دلاور نا می سقی تشنه لبان

بروز طف حسین را بدی مشیر و مشار

ز بس وفا و کمالات و فضل مدغم توست

ترا بخواند ابواالفضل مؤمن و کفار